Het vrijheidscollege wordt verzorgd door Opperrabbijn Binyomin Jacobs

J.S. Jacobs is een telg uit een oud Nederlands-Joods geslacht, met voorouders uit Sneek, Steenwijk, Denekamp en Groningen.  Zijn ouders waren van Asjkenazisch-Joodse afkomst en beiden overlevenden van de Tweede Wereldoorlog. Jacobs studeerde na zijn gymnasium-eindexamen aan jeshiewot (Talmoedhogescholen) in Frankrijk en Israël. Hij heeft later in het kollel van rabbijn Isser Yehuda Unterman (de toenmalige opperrabbijn van Israël) zijn semiecha (rabbinale bevoegdheid) en sjiemoesj (rabbinale bevoegdheid om halachische uitspraken te doen) ontvangen en van rabbijn Zalman Nechemja Goldberg, een vooraanstaande rabbijn in Israël. Ook draagt de opperrabbijn de universitaire titel van Master op het gebied van geestelijke verzorging.

Jacobs is de opperrabbijn van het Interprovinciaal Opperrabbinaat, voorzitter van het Rabbinaal College voor Nederland en is als rabbijn van het Rabbinaat van het Sinai Centrum te Amstelveen, het enige Joodse psychiatrische centrum in Europa met 198 bewoners en meer dan 3000 ambulante cliënten.

De opperrabbijn rekent zich tot de stroming van de Lubavitcher chassidiem die bekendstaan om hun openheid naar zowel de niet-religieuze joodse gemeenschap als naar de niet-joodse samenleving.

 

Sinan Can

Datum: 15 april 2020, 10:00
Locatie: Drenthe College, Assen

Let op: Dit college is besloten.

Sinan Can (1977) is een Nederlands onderzoeksjournalist en bekend om zijn prijswinnende documentaires over de oorlog in Afghanistan, Syrië en de terroristen van IS, maar ook om zijn deelname aan Wie is de Mol? Voor zijn televisiewerk ontving Sinan in 2016 de ereprijs Journalist voor de Vrede. In 2017 maakte hij het tweeluik In het spoor van IS en in 2018 portretteerde hij de ellende van kinderen van jihadgangers in De verloren kinderen van het kalifaat. Tijdens zijn vrijheidscollege vertelt Sinan Can over landen als Libië, Tunesië, Egypte, Irak en Syrië. Hij beschrijft de achtergrond en de geschiedenis van de dictaturen in die regio. Hij laat zien wat het betekent om te moeten leven met de angst en repressie die een dictatuur met zich meebrengt. Een college over verzet en het brengen van grote offers.

Can studeerde journalistiek in Tilburg en werkte daarna voor CNN in Istanbul en in Nederland voor de NMO, NTR en VARA. Voor zijn televisiewerk ontving Sinan in 2016 de ereprijs Journalist voor de Vrede. In 2017 maakte hij het tweeluik In het spoor van IS en in 2018 portretteerde hij de ellende van kinderen van jihadgangers in De verloren kinderen van het kalifaat. Onlangs was hij te zien met de vierdelige documentairereeks Voorbij de grenzen van Saoedi-Arabië.

Can: “Journalistiek is mijn roeping. Dan ga je niet bij de eerste grote tegenslag opgeven.”

Afgelopen jaar maakte Can de serie Sinan zoekt de klas van Elias waarvoor hij naar Aleppo afreisde. In het programma gaat Can aan de hand van de klassenfoto op zoek naar de klasgenoten van de gevluchte Elias. Samen met zijn team deed hij maanden research naar de kinderen van de klassenfoto en zij vonden het meerendeel van de klas. Hij vertelt aan Trouw dat hij na het maken van In het spoor van IS zijn vertrouwen in de mensheid een beetje kwijt was maar door Sinan zoekt de klas van Elias naast de lelijkheid van de oorlog weer wat hoop kreeg door de gesprekken met de sterke kinderen.

Naast zijn televisiewerk schrijft Sinan ook achtergrondverhalen en boeken bij zijn series. Hij zou graag in Irak een kindertehuis willen starten. Can is geregeld als deskundige te zien bij diverse talkshows als Pauw, Jinek, De Wereld Draait Door en RTL Late Night om te praten over o.a. internationale conflicten, vluchtelingenproblematiek, het Midden-Oosten, Turkije en terreur.

Over het vrijheidscollege van Sinan Can

De Arabische lente leek een ommekeer in het Midden-Oosten. Eindelijk werden dictators één voor één afgezet. Er zou eindelijk democratie, vrijheid en gelijkwaardigheid komen. Maar nu, 8 jaar later, kunnen we vaststellen dat de ‘lente’ is mislukt. Daar zijn verschillende oorzaken voor. En een daarvan is dat dictaturen niet zomaar zijn ontstaan. Dat democratieën niet van de grond komen in het Midden-Oosten, is als je goed naar de geschiedenis kijkt, vaak logisch.

Tijdens zijn vrijheidscollege vertelt Sinan Can over de landen die hij bezocht; Libië, Tunesië, Egypte, Irak en Syrië. Hij beschrijft de achtergrond en de geschiedenis van de dictaturen in die regio. Hij laat zien hoe mensen ermee leven en wat het betekent om te moeten leven met de angst en repressie die een dictatuur met zich meebrengt. En hij vertelt over mensen die zich, ondanks alles, verzetten en soms grote offers brengen.

Beeld: Michel Schnater